بیوگرافی هانیه توسلی

هانیه توسلی متولد ۱۴ خرداد ۱۳۵۸ در همدان بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر است. او دیپلم علوم تجربی دارد و دانش‌آموختهٔ کارشناسی نمایشنامه نویسی از دانشگاه آزاد اسلامی تهران است. توسلی تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن را برای بازی در «شب‌های روشن» از «هفتمین جشن خانه سینما» (۲۲ شهریور ۱۳۸۲) دریافت کرد. وی همچنین در سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۱، برای بازی در فیلم دهلیز، برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شد.

زندگینامه هانیه توسلی

هانیه توسلی از ۱۷ سالگی کار تئاتر را به صورت آماتور در همدان شروع کرد. در سال ۱۳۷۸ برای تحصیل در رشته نمایشنامه نویسی در دانشگاه آزاد اسلامی تهران به تهران آمد. او علاقه‌مند به عکاسی و نقاشی است و فیلم‌هایی که به نقل از خودش بر او خیلی تاثیر گذاشته است و او را علاقه‌مند به بازیگری کرده است، دیگه چه خبر!؟ (تهمینه میلانی) و هامون (داریوش مهرجویی) است. وقتی نمایش پدر دوست داشتنی با بازی او، در یکی از جشنواره‌های تئاتر، در تبریز روی صحنه رفت، نصرالله قادری که به عنوان داور آنجا حضور داشت، هانیه توسلی را برای بازی در نمایش پدر انتخاب کرد. یک سال پس از آن، در فیلم کوتاه روی جاده نمناک (مهدی کرم‌پور) و سریال غریبه (جواد اردکانی) بازی کرد و سرانجام با شام آخر وارد عرصه حرفه‌ای سینما شد. او همچنین در نمایش‌های قرمز و دیگران و گل‌های شمعدانی (محمد یعقوبی) بازی کرد که به خاطر دومی، کاندیدای دریافت جایزه شد. به برخی کارهای او در تئاتر می‌توان به پروفسور بوبوس (آتیلا پسیانی)، جیره بندی پر خروس (علی نرگس نژاد)، آمدیم نبودید رفتیم (رضا حداد) و آخرین کار او، قرار (سیامک احصایی) اشاره کرد. شام آخر اولین فیلم به نمایش درآمده از هانیه توسلی و محمدرضا گلزار بود، زوجی که پس از آن مسیری متفاوت را پیمودند، گلزار به سینمای تجاری پیوست و توسلی سعی کرد در فیلم‌های جدی‌تری بازی کند. به این ترتیب پس از بازی در ۲ فیلم «بدنه‌ای، در شب‌های روشن، در یکی از ۲ نقش اصلی جلو دوربین رفت و اجرای موفقی داشت. موفقیت نسبی این فیلم نزد مردم و منتقدان و جایزه‌ای که برد، این بازیگر جوان را خیلی زود چهره کرد. دقت و حوصله او در انتخاب نقش‌هایش به نحوی است که پس از یک تجربه ناکام، دیگر کار تلویزیونی نکرد، گاهی در تئاتر کارش را ادامه بدهد و هراسی از بازی در نقش‌های کوتاه نداشته باشد. فیلم‌هایی که هر کدام می‌توانند چیزهای تازه‌ای درباره‌اش به ما بگویند. یک شب جزو معدود فیلم‌های سینمای ایران است که با حضور بازیگری حرفه‌ای، در عرصه جهانی مطرح می‌شود. کافه ستاره ظاهراً یک فیلم کاملاً تجاری است با بازیگران متعدد و سرانجام زمان می‌ایستد، طبق گفته کارگردانش، فیلمی است متکی بر بازیگر، هانیه توسلی تنها بازیگر این فیلم علیرضا امینی است. نکته قابل ذکر در مورد نحوه ورود هانیه توسلی به سینما این است که ورودش همزمان شد با دوران احیای کتایون ریاحی و توجه به نقش اصلی او در شام آخر، بازیگران دیگر را به حاشیه می‌راند، اما توسلی که در یک ملودرام معمولی، نقش مکمل را بر عهده داشت و سپس فیلم کاملاً ناموفق اثیری (محمدعلی سجادی) را تجربه کرد، در گام سوم، موقعیت خویش را در حد یک بازیگر محبوب ارتقا داد. این محبوبیت حاصل بازی در فیلمی تجاری نبود و همین مسئله چهره تازه‌ای را برای او به همراه داشت. درست در زمانی که می‌رفت تا در نقش زنان روشنفکر فیلم‌های مختلف کلیشه شود، جلو دوربین سامان مقدم قرار گرفت. پس از آن در فیلم‌های متعدد و موفقی حضوری عالی داشت که در بین آن‌ها برای فیلم‌های زمان می‌ایستد (علیرضا امینی) و ندارها (محمدرضا عرب) کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن شد و در نهایت در سال ۱۳۹۱ برای بازی در فیلم دهلیز (بهروز شعیبی) برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از سی و یکمین جشنواره فیلم فجر شد.

هانیه توسلی در سینما

۱۳۹۳ – شکاف (کیارش اسدی زاده)

۱۳۹۳ – نهنگ عنبر (سامان مقدم)

۱۳۹۲ – خط ویژه (مصطفی کیایی)

۱۳۹۲ – مردن به وقت شهریور (هاتف علیمردانی)

۱۳۹۱ – به خاطر پونه (هاتف علیمردانی)

۱۳۹۱ – دهلیز (بهروز شعیبی)

۱۳۹۰ – ابرهای ارغوانی (سیامک شایقی)

۱۳۹۰ – زندگی خصوصی (محمدحسین فرح‌بخش)

۱۳۹۰ – مادر پاییزی (سیروس رنجبر)

۱۳۸۹ – ندارها (محمدرضا عرب)

۱۳۸۹ – آقا یوسف (علی رفیعی)

۱۳۸۸ – عصر روز دهم (مجتبی راعی)

۱۳۸۸ – کیفر (حسن فتحی)

۱۳۸۵ – عاشق (افشین شرکت)

۱۳۸۵ – غیر منتظره (محمدهادی کریمی)

۱۳۸۴ – زمان می‌ایستد (علیرضا امینی)

۱۳۸۴ – عصر جمعه (مونا زندی حقیقی)

۱۳۸۳ – کافه ستاره (سامان مقدم)

۱۳۸۳ – یک شب (نیکی کریمی)

۱۳۸۲ – جایی برای زندگی (محمد بزرگ‌نیا)

۱۳۸۱ – شب‌های روشن (فرزاد مؤتمن)

۱۳۸۱ – گاهی به آسمان نگاه کن (کمال تبریزی)

۱۳۸۰ – اثیری (محمدعلی سجادی)

۱۳۸۰ – شام آخر (فریدون جیرانی)

۱۳۷۹ – آخر بازی (همایون اسعدیان) دستیار کارگردان

مجموعه‌های تلویزیونی هانیه توسلی

۱۳۷۹ – غریبه (مجموعه تلویزیونی ۱۳۷۹) (جواد ارشاد)

۱۳۸۵ – وفا (مجموعه تلویزیونی) (محمدحسین لطیفی)

۱۳۸۶ – میوه ممنوعه (مجموعه تلویزیونی) (حسن فتحی)

۱۳۸۸ – شمس‌العماره (مجموعه تلویزیونی) (سامان مقدم)

۱۳۹۴ – حرف های بی مخاطب (مجموعه تلویزیونی) (اصغر فرهادی)

هانیه توسلی در شبکه نمایش خانگی

۱۳۹۱ – قلب یخی (فصل سوم) (سامان مقدم)

۱۳۹۲ – شاهگوش (سید داود میرباقری)

۱۳۹۳ – ابله (مجموعه نمایش خانگی) (کمال تبریزی)

هانیه توسلی در فیلم کوتاه و داستانی

۱۳۸۰ – روی جاده نمناک (فیلم تلویزیونی) (مهدی کرم پور)

۱۳۸۳ – دیروقت (فیلم تلویزیونی) (اصغر نعیمی)

۱۳۹۲ – سه ماهی (فیلم تلویزیونی) (حمیدرضا قربانی)

هانیه توسلی در تئاتر

پدر (نصرالله قادری)

قرمز و دیگران (محمد یعقوبی)

گل‌های شمعدانی (محمد یعقوبی)

پروفسور بوبوس (آتیلا پسیانی)

جیره بندی پر خروس (علی نرگس نژاد)

آمدیم نبودید رفتیم (رضا حداد)

قرار (سیامک احصایی)

جوایز و افتخارات هانیه توسلی

برنده تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن از هفتمین جشن خانه سینما برای فیلم شب‌های روشن (۱۳۸۲)

کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم شب‌های روشن (۱۳۸۱)

کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن از بیست و سومین جشنواره فیلم فجر برای فیلم جایی برای زندگی (۱۳۸۳)

کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم زمان می‌ایستد (۱۳۸۴)

کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم ندارها (۱۳۸۹)

برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از سی و یکمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم دهلیز (۱۳۹۱)

کاندیدجایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از انجمن منتقدان برای فیلم دهلیز (۱۳۹۲)